Historia

        Przywilej lokacyjny dla Jeziernika (niem. Schönsee) został wydany przez wielkiego mistrza Luthera von Braunschweiga w 1334 r. (uposażenie dla kościoła i proboszcza). Pierwszy kościół najprawdopodobniej w konstrukcji szkieletowej został zbudowany w latach 30. XIV w. W 3 ćw. XIV w. został częściowo omurowany, z jego pierwotnej konstrukcji pozostała kratownica szczytu wschodniego i kilka wschodnich wiązarów więźby dachowej. Szczyt wschodni kościoła datowany jest na poł. XV w. a ceglana część wieży na koniec XV w. Drewniane kondygnacje wieży datowane są na 1637 r. Od 1679 parafia w Jezierniku straciła samodzielność i została włączona do sąsiedniej w Ostaszewie. W 1837 r. rozebrano zakrystię., w 1860 r. remontowano ścianę północną kościoła (zniszczenia wywołane przez powódź) a w latach 80. XIX w. remontowano wieżę i pokrycie hełmu. W okresie II wojny światowej kościół nie ucierpiał. W l. 90. XX w. przeprowadzono konserwacje ołtarza, gotyckich figur i konfesjonału, w 2009 r. remontowany był dach kościoła i siedemnastowieczna ambona.